Straten Gouda

Collectie

Objecten

Geavanceerd zoeken
  • Marga Klompépassage
    dr. Margaretha Albertina Maria (Marga) Klompé (1912 - 1986), een Nederlandse po-litica. Klompé was lerares natuur- en scheikunde. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verrichtte zij onder de schuilnaam 'dr. Meerbergen' koeriersdiensten voor het verzet. Van 1948 tot 1956 was ze lid van de Tweede Kamer, als buitenlandwoordvoerster voor de Katholieke Volkspartij. In 1956 werd zij als minister van Maatschappelijk Werk de eerste vrouwelijke minister van Nederland. Ze bracht in 1963 de Algemene bijstandswet tot stand. Na een hernieuwd Kamerlidmaatschap (1963 - 1966) was ze van 1966 tot 1971 de eerste minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk. In 1971 werd Klompé benoemd tot minister van Staat. Zij wijdde zich sindsdien aan het kerkelijke werk, met speciale aandacht voor de vraagstukken van vrede en veiligheid.
  • Marga Klompéstraat
    Zie Marga Klompépassage.
  • Maria Blomstraat
  • Max Havelaarstraat
    de hoofdpersoon uit het in 1860 uitgegeven boek 'Max Havelaar, of De koffieveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy' van Eduard Douwes Dekker (1820 - 1887). Douwes Dekker schreef het boek onder het pseudoniem Multatuli (wat betekent: 'Ik heb veel gedragen'). Het boek is een aanklacht tegen het machtsmisbruik van Nederlandse autoriteiten en ambtenaren in Nederlands-Indië. Max Havelaar, die ook wel 'Sjaalman' wordt genoemd, is assistent-resident in Lebak, Indië. Hij is getrouwd met Tine en heeft een zoontje en een dochtertje. Hij is eerlijk en intelligent, sociaal bewogen en wil iets doen tegen de slechte omstandigheden waaronder de inlanders leven. Hij kan echter niets uitrichten en neemt uiteindelijk ontslag.
  • Merijntje Gijzenstraat
    Merijntje Gijzen, de hoofdpersoon uit een serie streekromans van de Brabantse schrijver Adrianus Michael de Jong (1888 - 1943). In totaal bestaat de serie uit acht delen. De eerste vier, die verschenen in 1925, 1926, 1927 en 1928, vormen 'Merijntje Gijzens jeugd'. De laatste vier, die verschenen in 1935, 1936, 1937 en 1938, vormen 'Merijntje Gijzens jonge jaren'. Als verzamelband is het geheel later uitgegeven onder de titel 'Merijntje Gijzens jeugd en jonge jaren'. De boeken geven een authentiek beeld van het Brabantse boerenarbeidersmilieu van het begin van de 20e eeuw, de armoede, het harde werken en het onaantastbare gezag van de boeren. De Jong schreef veel van de dialogen in Brabants dialect en verwerkte veel eigen jeugdherinneringen in de verhalen.
  • Mieke Hoogerwerflaan
  • Negende Heesterhof
    zie Heesterlaan.
  • Nieuwe Broekweg
    zie Broekweg.
  • Nieuwe Donkstraat
    de R.K. Voetbalvereniging D.O.N.K., die ter plaatse haar verenigingsterreinen heeft. Deze vereniging, die op 20 oktober 1920 is opgericht, ontleent haar naam aan de geestelijk adviseur pater Alfons Jacobus Marie van den Donk (1876 - 1939), die de oprichting ervan krachtig bevorderde. Aan de letters is de betekenis toegevoegd: Doelt Onversaagd Naar Kampioen. Pater Van den Donk, of pater Justinianus zoals zijn kloosternaam luidde, trad in de Eerste Orde van Franciscus (de zogenaamde Minderbroeders) en werd in 1900 in Weert tot priester gewijd. Van 1918 tot zijn vertrek naar Leiden in 1922 was hij als kapelaan verbonden aan de St.-Josephskerk aan de Hoge Gouwe. De voetbalvereniging was vanaf het eind van de veertiger jaren van de 20e eeuw gehuisvest op het Sluisterrein bij de Julianasluis, aan de D.O.N.K.-straat. De herinrichting van het Sluiseiland in verband met de aanleg van de Zuidwestelijke Randweg leidde in 2009 tot de verhuizing naar het huidige complex en de opheffing van de oude D.O.N.K.-straat. In plaats daarvan is letterlijk en figuurlijk de Nieuwe Donkstraat aangelegd.
  • Nieuwe Parkerf
    de ligging van het erf in Nieuwe Park.
  • Noordelijk Halfrond
    noordelijk halfrond, het gedeelte van de aarde ten noorden van de evenaar.
  • Oost Ringdijk
    het meest oostelijke deel van de ringdijk om de Zuidplaspolder. Zie ook Noord Ringdijk.
  • Park Atlantis
    Atlantis, volgens de Griekse filosoof Plato (427 - 347 voor Chr.) een eilandengroep in de Atlantische Oceaan, gelegen aan de overzijde van de Zuilen van Hercules (de Straat van Gibraltar), groter dan Noord-Afrika en Klein-Azië bij elkaar. De bewoners zouden, wegens hun verdorvenheid, met Atlantis door de zee zijn verzwolgen. In de loop van de eeuwen hebben tal van schrijvers zich met dit onderwerp beziggehouden en is Atlantis in allerlei delen van de wereld gesitueerd (bijvoorbeeld in de buurt van de Azoren, Amerika, Scandinavië, de Noordzee, de Britse eilanden, Kreta, Cyprus, Santorini, de Canarische Eilanden en Antarctica).
  • Philips Willemsingel
    Philips Willem, prins van Oranje (1554 - 1618), de oudste zoon van Willem van Oranje en diens eerste echtgenote Anna van Egmond. Hij is in 1568, toen hij in Leuven studeerde, gevangen genomen en overgebracht naar Spanje, waar hij fungeerde als gijzelaar en een katholieke opvoeding kreeg. Pas in 1596 kwam hij weer in de Nederlanden terug, waar hij aanvankelijk werd beschouwd als aanhanger of spion van Spanje. Uiteindelijk vestigde hij zich in Brussel. Op verzoek van de Noordelijke Staten-Generaal hield hij zich niet bezig met politieke zaken. In 1606 trouwde hij met Eleonora van Bourbon-Condé, een nicht van de Franse koning Hendrik IV. Het huwelijk bleef kinderloos. Hij verbleef veel in Diest (Vlaanderen), waar hij na zijn overlijden is bijgezet in de St.-Sulpiciuskerk.
  • Piet Moeskopsstraat
    Pieter Daniel (Piet) Moeskops (1893 - 1964), een Nederlandse wielrenner. Als jongen bracht hij op de fiets bestellingen rond voor de poelierszaak van zijn vader. In 1914 was hij voor het eerst Nederlands kampioen op de sprint bij de amateurs. Na de Eerste Wereldoorlog werd Moeskops professional. In 1921 won hij zijn eerste wereldtitel op de sprint, wat hij herhaalde in 1922, 1923, 1924 en 1926. Hij was acht keer Nederlands kampioen bij de profs, de laatste maal in 1932. Voor een baanwiel-renner was hij fors van gestalte, zodat hij de bijnaam 'Big Pete' kreeg. In 1930 onderging Moeskops een zware blindedarmoperatie, die het einde van zijn wielerloop-baan versnelde. Zijn laatste grote overwinning was in de Grote Prijs van Alis (Frankrijk) in 1933. Sindsdien was hij eigenaar van een café.
  • Piet Retiefstraat
    Pieter (Piet) Retief (1780 - 1838), een leider van de Zuid-Afrikaanse Voortrekkers. Nadat in 1806 de Nederlandse Kaapkolonie door Groot-Brittannië werd veroverd, de Engelse taal en gewoontes werden ingevoerd en de slavernij werd afgeschaft, besloten Nederlandse, Duitse en Franse boeren tot de Grote Trek. Onder leiding van Retief trok een groep zogenaamde Voortrekkers naar het noorden. In Natal schonk de Zoeloe-koning Dingane hun een stuk grond. Door een foute vertaling van een Engelse dominee ging Retief ervan uit dat het gebied eigendom van de boeren was terwijl Dingane de concessie louter zag als een gebruiksrecht. Beiden voelden zich bedrogen en Dingane liet Retief en vele Voortrekkers vermoorden. Later namen de boeren wraak en werden de Zoeloes verslagen bij de Slag bij Bloedrivier.
  • Pieter Langendijkpad
    Pieter Langendijk (1683 - 1756), een Nederlandse toneelschrijver en dichter. Langedijk was de bekendste blijspeldichter uit de 18e eeuw. In vele komedies (zoals 'Don Quichot op de bruiloft van Kamacho', 'De zwetser' en 'Het wederzijds huwelijksbedrog') zette hij de sociale milieus in zijn omgeving te kijk. Hij kwam aan de kost door het weven van damast naar eigen patronen, eerst in Amsterdam, later in Haarlem. In Haarlem werd hij benoemd tot voorzitter van de rederijkerskamer 'Trou moet Blijcken' en tot stadshistorieschrijver. Langendijks 'Gedichten' werden in drie delen gepubliceerd. Na zijn dood voltooiden onbekende dichters zijn laatste toneelstuk, 'Spiegel der vaderlandsche kooplieden'.
  • Pieter Pourbusstraat
    Pieter Pourbus (eigenlijk Poederbus) (ca. 1523 - 1584), een Nederlands/Vlaamse kunstschilder, beeldhouwer, tekenaar en cartograaf. Pourbus, geboren in Gouda, vestigde zich al op jonge leeftijd in Brugge. In die stad was hij de belangrijkste kunstschilder in de tweede helft van de 16e eeuw. Zijn werken, die worden gerekend tot het maniërisme, een overgangsvorm tussen de renaissance en de barok, munten uit door minutieuze afwerking en precisie. Hij schilderde ook een aantal landkaarten. Als cartograaf en landmeter verwierf hij in Brugge en omgeving het meeste aanzien. Hij schilderde onder andere een altaarstuk voor de Sint-Janskerk, dat zich tegenwoordig in het Museum Gouda bevindt.
  • Pim Mulierlaan
    Willem Johan Herman (Pim) Mulier (1865 - 1954), een Nederlandse organisator op het gebied van de sport. Op 14-jarige leeftijd richtte Mulier met enkele vrienden de eerste voetbalclub van Nederland op: de Haarlemsche Football Club (tegenwoordig de Koninklijke HFC). In 1884 was Mulier betrokken bij de oprichting van de eerste tennisclub in Nederland. In 1889 richtte hij de Nederlandse Atletiek en Voetbal Bond op. Later werd dit de Nederlandse Voetbal Bond, de voorloper van de KNVB. In 1896 introduceerde Mulier het hockey in Nederland. In 1908 was hij medeoprichting van de Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding, die sinds 1909 de Vierdaagse van Nijmegen organiseert. In 1890 reed hij alleen de Elfstedentocht; in 1909 zorgde hij ervoor dat dit een echte georganiseerde wedstrijd werd. Mulier was betrokken bij de oprichting van de Internationale Schaatsunie in 1892 en was tot 1894 de eerste president van de ISU.
  • Prins Hendrikstraat
    Hendrik Wladimir Albrecht Ernst, hertog van Mecklenburg, vorst van Wenden, Schwerin, Ratzeburg, graaf van Schwerin, heer van de landen Rostock en Stargard en prins der Nederlanden (1876 - 1934), de echtgenoot van koningin Wilhelmina der Nederlanden. Het huwelijk tussen Hendrik en Wilhelmina vond plaats in Den Haag op 7 februari 1901. Hoewel de echtelieden een zekere genegenheid voor elkaar koesterden, groeiden zij toch uit elkaar omdat de hoge plichtsopvatting van Wilhelmina botste met de frivole levensstijl van Hendrik. Hendrik had voortdurend geldgebrek, raakte in schandalen verwikkeld en verwekte tijdens zijn huwelijk meerdere buitenechtelijke kinderen. Pas na zijn dood zou Wilhelmina Hendrik beter leren begrijpen en begon zij zijn karakter zelfs te idealiseren. In het Adresboek van 1900 staat de straat aangegeven met de naam Korte Akkeren. Daarvoor werd zij Cortackersteghe, Corte Ackerenweg of Corte Ackerenlaantje genoemd.